جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۸۶۰: ما را ز حد برفت ز درد تو اشتیاق
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما را ز حد برفت ز درد تو اشتیاق تا کی کشیم زهر فراق تو در مذاق رحمی به حال زار من مستمند کن زان رو که نیستم پس ازین طاقت فراق آن طاق و جفت من که ببازید عشق تو با درد عشق جفت شدیم وز صبر طاق جان می دهیم بر سر کویش ز گفت و گوی یک شب وصال دوست مگر افتد اتّفاق در آرزوی روی تو و لعل دلکشت در نار محرقست تن و دل در احتراق از نور شمع طلعت تو مهر در کسوف وز تاب آفتاب رخت ماه در محاق صبح از فروغ نور جمال تو مشتقست شب را ز شام ظلمت زلف تو اشتقاق گر خاکبوس خاک درت ممکنم شود بالای هفت منظر گردون زنم رواق تا کی کشیم جان و جهان از میان جان بار جفا و جور تو و درد اشتیاق جهان ملک خاتون