جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۸۴۶: نکهت عنبرست یا بویش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نکهت عنبرست یا بویش مشک تاتار یا که گیسویش آنکه محراب جان دلها گشت چیست گویی دو طاق ابرویش بر رخ همچو ماه او دل من دانم آشفته است چون مویش گرچه بر ما نظر نیندازد هست جان و دو دیده ام سویش تا گذار آورد مگر سویم جان مقیمست بر سر کویش ای صبا گر گذر کنی بر دوست آن قدر از زبان ما گویش این چه بدمهریست و بدخویی که به جان آمدیم از خویش جهان ملک خاتون