جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۸۴۰: بر ما گذر ار آرد در دیده کنم جایش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر ما گذر ار آرد در دیده کنم جایش جان در تن ما آید از قد دلارایش ایثار قدوم او جز جان چه بود ما را تا همچو درم ریزم بر قامت و بالایش جانانم اگر روزی در باغ گذار آرد صد سرو خجل گردد از قد دلارایش گل گر رخ او بیند در دست فرو ریزد سرو ار قد او بیند پیچیده شود پایش جستم گل خوش بویی در باغ مرا گفتند گل در عرق شرمست از عارض زیبایش گفتم به چمن سروی چون قامت او باشد گفتا نبود در باغ یک سرو به همتایش جانست مرا لعلش در ما چه زنی آتش با دست سر زلفش زنهار مپیمایش جهان ملک خاتون