جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۸۲۴: خوشست درد که باشد امید درمانش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوشست درد که باشد امید درمانش خوشا سری که نباشد به عشق سامانش وصال کعبه مقصود اگر طلب داری قدم مزن که نباشد حد بیابانش دلم رسید به جان و به جان رسید دلم به غیر شربت وصل تو نیست درمانش صبا ببین که چه بدمهر دلبری دارم بگو که شرم نیامد ز عهد و پیمانش ز تیر غمزه که بر جان ما زدی جانا به جان دوست که در خون نشست پیکانش ز چرخ ناسره هرگز وفا نباید جست که نیست مهر درو و جفا فراوانش جهان ثبات ندارد به پیش اهل خرد خوشست لیک چه حاصل که نیست پایانش جهان ملک خاتون