جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۸۱۹: که دید شکل هلالی چو ابروی طاقش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
که دید شکل هلالی چو ابروی طاقش که دید آن رخ زیبا که نیست مشتاقش کدام نرگس شهلا به چشم او ماند بنفشه نیز نباشد به بوی اخلاقش کسی که افعی زلف تو بر دلش زد نیش مگر ز لعل تو باشد نصیب تریاقش ببین چه می کند آن ترک شوخ شورانگیز که نیست چون دل او سنگ دل در آفاقش ولی چون در غم عشقت گناه نیست مرا چراست با من مسکین مدام شلتاقش صحیفه ی غم عشقش از آن جهانگیرست که برد باد بهاری به لطف اوراقش چو دید دیده ی مهجور جان جمال گلی گرفت در دل ما آتشی ز اشواقش جهان ملک خاتون