جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۸۱۸: دلم بر آتشست از لعل نوشش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم بر آتشست از لعل نوشش بدان تا که بیابم پای بوسش ز من بربود صبر و هوش و آرام مسلمانان به چشم می فروشش بخورد او خون جانم را به غمزه که همچون شیر مادر باد نوشش قسم دارم بر آن چشمان مخمور بر آن لعل لبان باده نوشش بر آن روی چو ماه و زلف شبرنگ بدان بالا و برز حلّه پوشش که خواب و خور ندارم در غم او جهان را بر فلک برشد خروشش چه باشد ای صبا کز روی یاری رسانی حال زار ما به گوشش بگو مشکن دلم را ای دلارام به یکباره ببردی صبر و هوشش تو را گر یوسف مصری به دستت به قلبی گر خریدت می فروشش نه قلبی کاو بود بر دل ورا نام به گوش دل چنین گوید سروشش جهان ملک خاتون