جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۸۱۳: چون صبا آورد از زلفش نسیمی روح بخش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون صبا آورد از زلفش نسیمی روح بخش ای دل بیچاره جان را بر نسیم او ببخش قسمتی کردند روز وصل جانان را ولی محنت هجران او گفتا تو را اینست بخش از کجا آورده ای این بوی روح افزا بگو زآنکه من بر بوی زلفش می کنم هر لحظه غش گو به کوی عاشقان خود قدم درنه ببین تا به خاک پای تو چون می زند از دیده رش گر قبولش اوفتد جانم بر او شادی کنم زین محقّرتر نشاید کرد او را پیش کش از وصالم چون کشیدی توتیایی در بصر زان رخ جان پرورت در دیده ام بستست نقش چون که قدر روز وصل آن صنم نشناختی ای دل غمدیده اکنون محنت هجران بکش شربتی تلخست گویا شربتش ای دل از آن در مذاقت گر خوش آید جرعه ای زان می بچش جهان ملک خاتون