جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۷۹۵: بار عشق تو مرا بر دل و جانست هنوز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بار عشق تو مرا بر دل و جانست هنوز مهر روی تو بدان مهر و نشانست هنوز سرّ عشقست که نکردیم ملا در همه عمر در درون دل غمدیده نهانست هنوز گرچه یاد از من دلخسته نیاری هرگز روز و شب ورد توأم ذکر زبانست هنوز تا رخ حوروش از دیده ی ما پنهان کرد خونم از دیده غمدیده روانست هنوز آتش مهر رخت تا که جهانسوز افتاد خوی بر آن چهره زیبات عیانست هنوز گرچه از ناز و تکبّر به سر ما بگذشت دیده ام در پی آن سرو روانست هنوز گفتمش جان به سر کار تو کردم گفتا ای ستمدیده تو را خود غم جانست هنوز گفته بودی که تو با ما نه چنانی که بدی عشقت ای دوست به جانت که چنانست هنوز صد ازین جور و جفا گر بکنی بر دل من تا ابد مهر تو در جان جهانست هنوز جهان ملک خاتون