جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۷۸۳: به یاد آمدم آن جوانی و ناز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به یاد آمدم آن جوانی و ناز که کردیم با دلبران طناز به پایم نهاده بسی سروران سری کاو بدی در جهان سرفراز ز عشق رخم باز نشناختند سران سر ز پای و سر از پای باز اگر جان بدی التماس جهان فدا بود پیشم به هنگام ناز رخی داشتم چون گل اندر چمن قدی داشتم راست چون سرو ناز دو ابرو که بودی چو محراب دل که جانها ببستند در وی نماز دو چشمم به نوعی که نرگس به باغ یقینش به دیدار بودی نیاز دو گیسو که بودی بسان کمند به دستان دو راهم بدی جمله ساز صبا گر گذشتی به راهم دمی به گوشم سخن نرم گفتی به راز دو لب همچو شکّر دو رخ همچو گل به درد دل عاشقان چاره ساز جهان ملک خاتون