جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۷۵۶: جانا گرت به جانب ما اوفتد گذر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جانا گرت به جانب ما اوفتد گذر بینی ز مهر خود که جهانیست بی خبر از حد گذشت شرح غم حال این جهان بر حال زار من تو کنی رحمتی مگر از روز هجر تو دل تنگم به جان رسید باشد شبی که با تو کنم دست در کمر گر تیغ می کشی تو و گر تیر می زنی جز جان به راه عشق نداریم ما سپر نور و فروغ طلعت زیباش در جهان ای دل بغایتیست که حیران شود بصر دردیست در دلم ز غم اشتیاق تو کان درد را دوا نبود غیر گلشکر آن گل ز عارض تو و شکّر ز لعل تو در هم سرشته اند و نهفتند در گهر تا چند عجب و ناز و تکبّر کنی مکن یک دم ز لطف سوی دوستان نگر گر یک نظر کنی سوی ما کیمیا شویم خاک رهیم در تو تمامست یک نظر جهان ملک خاتون