جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۷۴۸: فریاد و الغیاث ز بیداد روزگار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
فریاد و الغیاث ز بیداد روزگار کز دل ببرد صبرم و از دست رفت یار یک جرعه می نکرد دلم نوش از آن دو لب جانم به لب رسید ز درد سر خمار عمریست تا که کشتی وصلم به هجر غم افتاده در میان و نیفتاد در کنار پایم بماند در گل حیرت چو سرو ناز بر ما نظر نکرد سهی سرو در گذار ما را گناه غیر وفاداری تو نیست ور ز آنک هست همم ز سر لطف در گذار بسیار جور بر من مسکین مکن از آنک چون هست روشنت که جهان نیست پایدار جهان ملک خاتون