جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۷۴۰: مرا چون خاک راهت خوار مگذار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا چون خاک راهت خوار مگذار تویی یارم مرا بی یار مگذار اگر یاری تو با من کار ما را به کام خاطر اغیار مگذار دلم دزدید زلف دلفریبت نگهدارش بدان طرّار مگذار اگر زلفت به روی تو برآشفت ز لعلش کن دوا بیمار مگذار چه سرمستست چشم دلفریبت دلم دردست آن خونخوار مگذار دلم مجروح شد از جور ایام دل ما را چنین افگار مگذار دو زلف دلفریبت را ز خوبی به روی خویشتن بسیار مگذار عزیزی دیده ام ای دیده ی من ز لطفت این چنینم خوار مگذار گل وصل تو ای سلطان خوبان ازین پس تو به دست خار مگذار جهان ملک خاتون