جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۷۰۴: اگر نقاب بت من ز چهره بگشاید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر نقاب بت من ز چهره بگشاید بسا دلی که به شوخی به غمزه برباید ز لوح خاطر من یاد دوست نتوان برد ولی اگر بکند یاد ما دمی شاید دلا به گردش و دور زمانه باید ساخت نه آنچنان که بباید چنانکه می آید صبا بیار ز زلف نگار ما بویی که تا دماغ دل من از آن بیاساید بدان نگار جفاجوی ما بگو تا کی فراق خون دلم را ز دیده پالاید چرا به خون من خسته دل کمر بستست نیرزد آنکه دو دستش به خون بیالاید هلال طاق دو ابروی او عظیم خوشست چه حاجتست که آنرا به وسمه آراید جهان ملک خاتون