جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۷۰۳: تو را به کون و مکان سر فرو نمی آید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو را به کون و مکان سر فرو نمی آید مرا دلی که صبوری از او نمی آید اگر جهان همه حور بهشت خواهد بود چه چاره چون به خیالم جز او نمی آید وگر به روضه خلدم قصور عرضه کنند به جان تو که به چشمم نکو نمی آید شبی نمی گذرد بر من از غم هجران که خون دیده به رویم فرو نمی آید از این بلای دل و دیده جفاکش من عجب که مردم چشمم برو نمی آید به آب دیده توان دید خون چشمم را به قطره قطره ی خون کاو فرو نمی آید اگر جهان همه پر چشمه حیات شود به غیر خون دل ما به جو نمی آید جهان ملک خاتون