جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۶۸۴: به ذات پاک خداوند و عزّت معبود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به ذات پاک خداوند و عزّت معبود که نیستم به جهان غیر وصل او مقصود گرم به تیغ زنی ور دلم بیازاری ز جان و دل سر طاعت نهاده ام به سجود تویی که از من و حال منت فراغت هست منم که با همه جوری ز تو شدم خشنود زلال وصل تو گفتم نشاند آتش دل ولی نشاند بر آتش مرا به عادت عود دلم بر آتش مهر رخ تو خود را سوخت چنان که تا به فلک از زمین برآمد دود کسی که وصل تواش دست می دهد او راست میان زمره ی عشّاق طالع مسعود به عشق روی تو جان دادنم روا باشد که هست عاقبت کار عاشقان محمود جهان ملک خاتون