جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۶۶۸: دل ما بردی و یکدم طرف مات نبود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل ما بردی و یکدم طرف مات نبود گرچه ای سرو بجز دیده ی ما جات نبود مهر روی تو نکردیم بجز جان جایش مهر ما یک سر مو در دل خارات نبود مدّتی بود که تا کحل بصر می جستم نیک دیدم که بجز خاک کف پات نبود قامت سرو سهی در چمن جان بسیار دیده ام هیچ یکی چون قد زیبات نبود ای دل خسته تو گفتی که ببوسم پایت چون رسیدی ببرش زهره و یارات نبود سالها بود که سرگشته کویت بودم بود میلی سوی این خسته جگریات نبود گرچه جان در قدمت کردم و دل رفت ز دست ای ستمگر بجز از شعبده بامات نبود رخ نهادیم در آن عرصه که فرزین بندیم شاه رخ زد غم او چاره بجز مات نبود در جهان بود امیدم به تو بسیار ولی چه توان کرد مرا عین کرامات نبود جهان ملک خاتون