جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۶۴۳: تا به چند آن غمزه از من دل ربایی می کند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا به چند آن غمزه از من دل ربایی می کند می رود با جای دیگر آشنایی می کند روشنایی چشم من باشد روا باشد که یار شمع رویش جای دیگر روشنایی می کند در وفاداری او جان داده ام من سالها آن نگار من به عادت بی وفایی می کند در جان یک دل نماند از دست آن عیار و او همچنان از خلق عالم دل ربایی می کند جان فدا کردم به روز وصل او آخر چرا آن نگار بی وفا از من جدایی می کند بود رندی لاابالی در سرابستان عشق این زمان از طالع من پارسایی می کند دل چو تن را پادشاهست ای عزیز من ببین پادشاهی بر سر کویت گدایی می کند جهان ملک خاتون