جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۶۰۴: عاشقان گل رخسار تو بستان طلبند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عاشقان گل رخسار تو بستان طلبند وز قد سرو وشت شیوه و دستان طلبند همچو پروانه سرگشته دل خلق جهان بر فروغ رخ تو راه شبستان طلبند بلبلان را همه فریاد و فغان دانی چیست عاشقانند و به بستان گل بستان طلبند در فراق رخ تو ناله برآورد هزار ناله و سوز سحرگاه ز دستان طلبند غمزه ی شوخ و لب لعل تو با همدگرند ره زن و باج خود از باده پرستان طلبند به شب دولت وصل تو ندارم دستی تیغ هجران تو را رستم دستان طلبند چشم تو خون جهان ریخت ازو نیست عجب راستی و خرد و عقل زمستان طلبند جهان ملک خاتون