جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۵۹۸: ز باد صبح حدیثی مرا به گوش آمد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز باد صبح حدیثی مرا به گوش آمد که خیز ای دل مسکین که گل به جوش آمد زمین ز لاله و خیری و سوسن و شمشاد به بانگ بلبل شوریده در خروش آمد چو جام باده به بستان دمید و گل بشکفت ز چارسوی چمن های و هوی نوش آمد بگیر گوشه باغی و دامن چمنی مرا ز هاتف غیبی چنین به گوش آمد مده ز دست لب جوی و قامتی دلجوی به گوش جان من از گفته سروش آمد گلست عارض زیبای یار و لب چون می زآن جهت ز دهان تو بوی نوش آمد دلم ز هوش به در رفته بود از هجران ز بوی عنبر زلف تو باز هوش آمد شکست طبله عطّار در همه بازار از آنکه لعل لبانت شکرفروش آمد چو ناله ام بر دف در جهان شنید هزار ز شوق روی گل بوستان خموش آمد جهان ملک خاتون