جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۵۹۱: تا چند ز هجرت دلم ای یار بنالد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا چند ز هجرت دلم ای یار بنالد بی روی تو شب تا به سحر زار بنالد از حسرت لعل شکرین تو چو طوطی در بند قفس گشته گرفتار بنالد هر شب به سر کوی تو از درد جدایی فریادکنان از غم دلدار بنالد باور نتوان داشت از او لاف محبّت گر عاشق گل در چمن از خار بنالد روزی که قدم رنجه کنی بر سر بیمار معذور همی دار چو بیمار بنالد چندان ز غم عشق تو ای دوست بنالم کز سوز دل من در و دیوار بنالد هر شب ز غم هجر تو تا صبح بنالم چون مرغ سحر در غم گلزار بنالد چون کار جهان بی ستمی نیست همی ساز کان یار نخوانند که از یار بنالد جهان ملک خاتون