جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۵۳۵: دلم بر آتش عشقت کباب خوش باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم بر آتش عشقت کباب خوش باشد به یاد لعل لب تو شراب خوش باشد تو آب چشمه حیوانی و منم تشنه بیا که تشنه لبان را به آب خوش باشد ز شربت لب لعلت به ما چشان جامی که جام باده ز لعل مذاب خوش باشد مپوش روی خود از چشم ما که نیست روا چرا که بر مه تابان نقاب خوش باشد بیا و بر سر سرچشمه دو دیده نشین که سرو ناز یقین در سراب خوش باشد میان باغ و لب جوی و نغمه بلبل به بانگ چنگ سحرگه خراب خوش باشد نگار سیم تن سروقدّ موی میان زباده سرخوش و مست و خراب خوش باشد دو زلف سرکش او را به دست شوق و نیاز گرفته زآتش رخسار تاب خوش باشد چو جمع شد همه اسباب عیش می دانی که ذوق عیش به عهد شباب خوش باشد نظر به روی چو خورشید آن صنم تا روز چه جای شمع که در ماهتاب خوش باشد جهان ملک خاتون