جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۵۱۵: دردمندی چه شود گر به دوایی برسد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دردمندی چه شود گر به دوایی برسد بی نوایی ز وصالت به نوایی برسد تا به کی روی بتابی ز من بی سر و پا آخر از دور مرا نیز دعایی برسد می دهم جان مگر از خوان وصالت روزی هم به گوش دل من بانگ صلایی برسد باز گویم که نه او شاه جهانست کجا وصله ای از شب وصلت به گدایی برسد دل بدادیم ز دست و نرسیدیم به دوست می دهم جان مگر این کار به جایی برسد ز تو چون بر دل من بوی وفایی نرسد مپسند ار به من خسته بلایی برسد ای طبیب از من دل خسته نظر باز مگیر که مگر دردم از این در به شفایی برسد جهان ملک خاتون