جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۴۲۴: نگردانی به وصلم یک زمان شاد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نگردانی به وصلم یک زمان شاد $نیاری از من مسکین دمی یاد اگرچه بنده ایم و تو خداوند مکن زین بیشتر بر بنده بیداد به تاریکی هجرم عمر بگذشت ز وصل تو نگشتم هیچ دلشاد بیندیش ای صنم زان دم که دانی بر دادارم از تو گر کنم داد ببرد آب رخ من آتش عشق شدم خاک و مرا بر باد برداد نکردی از جفا تقصیر با من هزارت آفرین بر جان و تن باد بتا مهرت نه امروزست بر دل مرا گویی که مادر با غمت زاد وصالت را نمی بینم نگارا مگر بوی تو آرد سوی من باد گرفتارم به هجرانت چه باشد جهان را گر کنی از وصلت آباد جهان ملک خاتون