جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۴۲۰: فریاد و فغان در غم هجران تو فریاد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
فریاد و فغان در غم هجران تو فریاد تا چند کنی بر من دلسوخته بیداد تا کی غم هجران بنهی بر دل ریشم تا کی نکنی یک شبک از وصل خودم یاد یک دم نزنم بی تو تو دانی که چنین است با آنکه نیاری ز من خسته دمی یاد از آتش هجران تو خاکستر محضیم از ما که رساند به تو پیغام مگر باد این اشک که می رانمش از رخ بر مردم با آنکه جگر گوشه بدم از نظر افتاد گر راست بپرسی سخن مهر و محبّت با مات نبود ای بت بگزیده ز بنیاد از ماه رخان جمله جفا گشت مسلّم گویی به جهان عادت این رسم که بنهاد جهان ملک خاتون