جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۴۱۹: تا چند کنم جانا از دست غمت فریاد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا چند کنم جانا از دست غمت فریاد زین بیش نمی آرم من طاقت این بیداد من با غم هجرانت تا کی گذرانم روز شاید که کنی یک شب از وصل خودم دلشاد دیدم قد رعنایت گشتم ز میان جان من بنده آن قامت هستی تو چو سرو آزاد بخرام میان باغ تا قامت تو بیند افتد ز قدم در دم هم طوبی و هم شمشاد درآتش هجرانت ای دوست خبر داری کاین خانه ی صبر من برکند غم از بنیاد حال دل مسکینم آخر که تواند گفت ای نور دو چشم من در گوش تو غیر از باد فریاد جهان سوزم افتاده به کوه و دشت تا سوز غم عشقت در هر دو جهان افتاد جهان ملک خاتون