جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۳۷۹: گرچه سرگشسته ام ز چوگانت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گرچه سرگشسته ام ز چوگانت نکشیدیم سر ز فرمانت در فراقت دلم به جان آمد آمدم یک شبی به مهمانت گر به عید رخم تو بنوازی غیر جانم چه هست قربانت مفکن کار من چو زلف به پای دلبرا دست ما و دامانت جز صبوری و جز شکیبایی ای دل خسته چیست درمانت هیچ دانی درین زمانه دلا چه کشیدی ز عشق جانانت چند ازین آه و ناله و زاری که به گردون رسید افغانت تا به کی در جهان چنین گردی که نه سر باشد و نه سامانت دایم از جان و دل همی گویم آفرین خدای بر جانت جهان ملک خاتون