جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۳۷۰: آیینه ی جمال تو از آه من گرفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آیینه ی جمال تو از آه من گرفت یا ناله های زار سحرگاه من گرفت ماهم جواب داد که معهود در جهان اینست بی راه دلت ماه من گرفت با این گرفتگی که تو بینی رخ مرا خور روشنی ز پرتو درگاه من گرفت رفتم که پای مرکب عالی ببوسمش اشکم به رو دوید و سر راه من گرفت در معرکه که قلب و جناحست و میسره شیران شرزه پنجه روباه من گرفت فریاد و الغیاث که دندان مدعی بر رغم حال من لب دلخواه من گرفت جهان ملک خاتون