جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۳۵۶: ما را چو از نظر قد سرو روان برفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما را چو از نظر قد سرو روان برفت خون دل از دو دیده جانم روان برفت تا آن قد چو سرو برفت از نظر مرا جان رفت از بر من و در پی روان برفت بعد از هزار وعده نیامد دمی برم ننشست یک زمان بر ما، در زمان برفت هر چند لابه کردم و گفتم دمی مرو نشنید قول ما و چو تیر از کمان برفت چندان دو دیده اشک ببارید در غمش کز خون دیده ام به جهان ناودان برفت ننشست خاطرم ببهشت برین دمی تا از دو دیده صورت آن دلستان برفت تا تو ز پیش دیده ما رفته ای به ناز ای سرو راستی که قرار از جهان برفت یکدم نرفت از نظر ما خیال سرو تا در چمن ز پیش دو چشمم جهان برفت گویند کس ندید که از جسم رفت جان دیدم به چشم خویش ز پیشم که جان برفت جهان ملک خاتون