جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۳۴۲: هوای کوی جانان خوش هواییست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هوای کوی جانان خوش هواییست مگر آرام جان مبتلاییست به بالای تو عاشق گشتم ای مه بلای عشق جانان خوش بلاییست نسیم صبح عنبر بو از آنست که بویش بوی زلف آشناییست خیالت هست دایم در دو دیده بر آن سر مردم چشمم گواییست بیا جانا دمی کز دست هجران میان دیده و دل ماجراییست همه ساکن شده بر خاک کویت اگر باشد گدا ور پادشاییست اگر بخرامی اندر باغ جانم سراب چشم من دانی چه جاییست بیفکن سایه بر سر یک زمانم که تا گویم جهان را خوش هماییست جهان ملک خاتون