جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۳۴۰: دل من در فراق شیداییست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل من در فراق شیداییست خسته از درد ناشکیباییست گر پریشان شدست معذورست دایماً زان دو زلف سوداییست عشق او را چگونه شرح دهم بی سخن در کمال زیباییست قامتش را چه نسبت است به سرو اعتدالی به حدّ رعناییست چه کنم وصف نرگس رعناش گرچه در عین مجلس آراییست ای دو دیده که روز و شب حیران در رخت دیده ی تماشاییست تا دوتا زلف تو به دست آمد جامه ی دل ز شوق یکتاییست دست افتادگان بگیر از غم چون تو را قدرت تواناییست این دل خسته را به رغم جهان سر دیوانگی و شیداییست نظر کردگار می دانی که نه بر جاهلی و داناییست جهان ملک خاتون