جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۲۸۸: گر بپرسی بنده ی خود را، ز لطفت دور نیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر بپرسی بنده ی خود را، ز لطفت دور نیست زانکه کس در بندگی چون بنده ات [مهجور] نیست گر تو گویی در خداوندی بود غیر تو کس یا چو من در بندگی و اخلاص این مقدور نیست گر تو را بر حال زار من نظر نبود یقین پیش اهل چشم و دانش این سخن معذور نیست سایبان قدر تو بر طاق میناگون زدند در قضاءِ قدر تو جز دشمنت ممهور نیست تیغ قهرت می رباید سر ز خاقان فلک لاجرم بر لشکر تو دشمنت منصور نیست عاشقی چون من کجا افتد به دستت در جهان زان سبب کاندر جهان مانند تو منظور نیست جهان ملک خاتون