جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۲۵۹: جهان را باز ایام جوانیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جهان را باز ایام جوانیست سر سودای عیش و کامرانیست صبا بگذر شبی در کوی یارم بگویش با توأم رازی نهانیست چو خضرم طالب سرچشمه ی نوش لب جان بخشت آب زندگانیست مرا در روی تو حیران دو دیده مرا با قامتت پیوند جانیست رخش زیبنده تر از ماه و خورشید قدش مانند سرو بوستانیست چه گویم نازش آن سرو آزاد که دایم شیوه ی او دلستانیست خبر داری نگارا در فراقت که کار دیده ی ما پاسبانیست به جان آمد دل ما از غم تو اگرچه در غمم صد شادمانیست اگر کامم در این عالم ندادی مرا مقصود کام آن جهانیست جهان ملک خاتون