جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۲۵۲: بیا که غمزه مستت به عین دلدوزیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا که غمزه مستت به عین دلدوزیست جمال روی تو در غایت دلفروزیست به حسرت شب وصل تو ای بت سرکش چو شمع خاطر من در کمال جان سوزیست مرا ز هجر تو بر لب رسید جان عزیز چه چاره دولت وصل تو تا که را روزیست هرآنکه صبح رخت را به چشم سر دیدست یقین بدان صنما کان نشان فیروزیست جهان بگو ز چه خرّم شود چو باغ بهشت ز من بپرس که گویم ز باد نوروزیست مراست داعیه ی وصلت ای صنم روزی گمان مبر صنما کان به عشق امروزیست جهان ملک خاتون