جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۲۲۷: به سروی راست ماند قامت دوست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به سروی راست ماند قامت دوست سهی سروست؟ یا نی قامت اوست؟ نه سروست و نه بالا و نه بستان بهشتست آن و طوبی بر لب جوست دلم بردی و رخ پیچیدی از ما چنین کی کرد آخر دوست با دوست خطا کردی جفا کردن به حالم مکن جانا که بدعهدی نه نیکوست نصیحت گوی ما گوید مدامم بگو ترکش که یاری سخت بدخوست چه گونه ترک آن دلبند گویم که جانست و حیات جان مرا اوست جهان خرّم شد از باد بهاری نمی گنجد ز شادی غنچه در پوست نمی سوزد دلت بر حال زارم ..........................................وست دل بیچاره در میدان عشقت اسیر حلقه ی زلف تو چون گوست جهان ملک خاتون