جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۲۲۱: به روز بازپسین و به صبحگاه الست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به روز بازپسین و به صبحگاه الست که ذکر و نام تو همواره بر زبان منست به خاک پای تو سوگند می توانم خورد که غیر باد نداریم از غمت در دست ز دیده خون فراقم گشود بر رخ زرد در وصال به یک باره بر رخم دربست ز پیش دیده چو برخاست سر و سیم اندام نهال قامت او در دو چشم ما بنشست مرا به باده چه حاجت بود که در عشقت ز بوی زلف تو هستیم دایماً سرمست جهان ملک خاتون