جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۲۱۹: فاش شد در دو جهان کاو به جهان یار منست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
فاش شد در دو جهان کاو به جهان یار منست آفت هر دو جهان آن بت عیار منست در غم و حسرت دیدار تو جانا همه شب آنچه در خواب نشد دیده ی بیدار منست سرو در باغ وفا با همه دستان که دروست کی کجا قامت او چون قد دلدار منست بی وفایی مکن ای دوست که از جور غمت کار من راست به کام دل اغیار منست من بیچاره نزارم ز غمش از چه سبب آن بت عهدشکن در پی آزار منست با همه تندی و بدخویی و پیمان شکنی مونس جان و امید دل افگار منست هر که ما را دگر از صحبت گل منع کند نیک دانند که در هر دو جهان خار منست جهان ملک خاتون