جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۲۰۹: در وقت خزان بین که چه خوش رنگِ رزانست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در وقت خزان بین که چه خوش رنگِ رزانست گویی به چمن کارگه رنگرزانست گویند که از باد خزان رنگ برآورد نی آنکه رز آورد یقین رنگ رز آنست آنست که لعل تو شکر بار چو قندست این لطف دلاویز تو آخر هم از آنست نقّاش ازل رنگ در این باغ بینداخت تا ظن نبری کاین همه از باد خزانست گرچه طمع خام نشاید به جهان کرد از جان و دل او، دیگ هوای تو پزانست جهان ملک خاتون