جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۹۹: ای یار دلم را غم تو یار قدیمست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای یار دلم را غم تو یار قدیمست مهر تو مرا مونس و درد تو ندیمست از درد فراق رخت ای نور دو دیده از دیده مرا بر رخ زر اشک چو سیمست ای باد صبا نکهت زلفش به من آور کاین خسته دل غم زده قانع به نسیمست گر هست چو سروش سوی ما میل بگویش ما را ز بد دشمن بدخواه چه بیمست گر ملک عجم بی تو سراسر همه بخشند حقا که به نزد من دلداده ضمینست از من گنهی گر به وجود آمده باشد شکرست خدا را که دل دوست رحیمست بالای تو چون سرو روانست به بستان چشمان تو چون نرگس و زلف تو چو جیمست در چشم دلم روی تو چون بدر تمامست گویی که سواد دهنت حلقه ی میمست بیچاره دلم سیرکنان گرد جهان گشت بر خاک در دوست کنون گشته مقیمست جهان ملک خاتون