جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۹۲: صبوح روی تو بر ما دوامست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صبوح روی تو بر ما دوامست شب هجران تو بر ما چو شامست هرآنکو نیست عاشق بر جمالت در این عالم بگو تا خود کدامست دل مسکین من همچون کبوتر به شست زلف مهرویان به دامست طبیبم شربتی از پخته فرمود که ای مسکین تو را سودای خامست از آن شربت که دادم، در قیامت هنوزم تلخی هجران به کامست ز عشق روی چون خورشیدت ای جان دو چشمم بر می و مطرب مدامست ز عشقش در جهان بدنام گشتم که عاشق را نمی داند چه نامست تو را جز من بسی دلدار باشد مرا غیر از وصال تو چه کامست اگرچه فارغی از حال زارم دعای دولتت بر ما مدامست بحمدالله در این ایام دولت که چرخ توسن بدخوی رامست چرا خون دلم بر تو حلالست چرا در عشق تو خوابم حرامست جهان ملک خاتون