جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۸۳: نگارینا تو را با ما اگر صلحست و گر جنگست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نگارینا تو را با ما اگر صلحست و گر جنگست نمی دانم دل سختت ز پولادست یا سنگست بیا کاندر غم هجران به جان آمد دل تنگم فضای عالمی بی تو، تو دانی بر دلم تنگست دل من لاله و نسرین گل و سرو چمن باری نخواهد در سرابستان اگر بویست وگر رنگست مرا از آتش عشقت ز دیده آب می بارم به خاک ره نشینم خوش ولیکن باد در چنگست تو را کی یاد ما آید که در خلوتگه وصلت نوای بلبل خوش خوان و عود و ناله ی چنگست دلا نشنو فریب آن دو چشم مست جادویش که سرتاسر نگار من همه افسون و نیرنگست میان خسرو و شیرین همه صلح و صفا باشد اگر فرهاد کوه افکن کنون با خسروش جنگست جهان ملک خاتون