جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۹: جهان گر سر به سر بستان و باغست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جهان گر سر به سر بستان و باغست مرا با رویش از عالم فراغست به زلفش مشک را تشبیه کردم بگفتا آن ز سودای دماغست به هجران صبر نتوانم که وصلش تنم را جان و چشمم را چراغست ز وصلم مرهمی نه بر دل ای دوست کم از هجران تو بر سینه داغست مرا در درد هجران ای دلارام مسلمانان چه جای باغ و راغست کنون در گلستان وصلم ای جان به جای بلبل شوریده زاغست ز دست جور چرخ نامساعد کنون طوطی گرفتار کلاغست جهان ملک خاتون