جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۸: نازنینا به غم عشق تو مردن چه خوشست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نازنینا به غم عشق تو مردن چه خوشست جان به بوی سر زلف تو سپردن چه خوشست گرچه داری ز من خسته فراغت لیکن غم امّید شب وصل تو خوردن چه خوشست در صبوحی که ز می مست بود نرگس او زان دهان چو شکر بوسه ربودن چه خوشست گرچه شیرین دهنی تلخ ز تو نوش کنم کز لب لعل تو دشنام شنیدن چه خوشست ای دلارام میان چمن و ناله ی چنگ درد صبح گل وصل تو چیدن چه خوشست گرچه از پای درآمد دل من در طلبت در جهان از پی وصل تو دویدن چه خوشست گر بدانی تو که دلال غم عشّاقی که به بازار غمش غصّه خریدن چه خوشست جهان ملک خاتون