جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۲: مرا گویی که عشقت سر نبشتست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرا گویی که عشقت سر نبشتست که خاکم را به مهر تو سرشتست نروید در دلم جز بیخ مهرت که تخم مهر رویت زود کشتست چو روی او ندیدم هیچ چهری بنی آدم نباشد او فرشتست چه بودی گر چنین بدخو نبودی نگار خوب رو را این سرشتست فرو برده به خون دیده ام دست نگویی ای دلارامم که زشتست؟ سرانگشتان دلبندم همانا به خو ناب دل عشّاق رشتست به ساعدهای سیمین تا دگر بار کدامین عاشق بیچاره کشتست مخور غم در جهان خوش باش حالی بسا گلبوی ماه آسا که خشتست جهان ملک خاتون