جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۵: به دل چو سنگدلانی به مهربانی سست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به دل چو سنگدلانی به مهربانی سست ز عهد دور به غایت، به دلریایی چست به جست و جوی تو عمر عزیز کردم صرف به اختیار جدایی ز ما نباید جست نمی رود ز مقابل نهال قامت دوست خیال قد چو سروت ز دیده ی ما رست گزید بر من بیچاره دلبری دیگر وفا نکرد و دو چشم از حیا و شرم بشست هزار صورت مهوش اگر بود به جهان ز دلبران طلبیدن وفا و عهد نخست اگر به حسن بود یوسف زمانه کسی چه چیز ارزد اگر ناید او به عهد درست جهان ملک خاتون