جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۹: به تابستان خوشی در ماهتابست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به تابستان خوشی در ماهتابست که در عکس رخش در ماه تابست به بستان نرگس مخمور در صبح ز چشم سرخوشت مست و خرابست نه مستست و نه مخمور و نه هوشیار ز بوی عشق تو در عین خوابست نمی تابد به عالم روی خورشید مگر زآن رو که ماهم در نقابست چرا ابروی شوخ دوست با ما چنین پیوسته در عین عتابست دوا جستم ز لعلش بی تکلّف طبیب درد من تلخش جوابست بگفتا صبر می باید به کارت دو چشمم از صبوری چون سرابست جهان را نیست باری رنگ و بویی که ذوق عیش در عهد شبابست نمی دانم ز درد عشق باری جهان را جان و دل یکسر کبابست جهان ملک خاتون