جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۲: بصرم دیده ی جهان بین است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بصرم دیده ی جهان بین است که رخش مایه ی دل و دین است وصف رویش چگونه بتوان گفت هرچه گویم هزار چندین است آنچه گویند در حبیبان نیست گر نباشم غلط مگر این است مایه ی روح در سبک روحیست لیک با ما عظیم سنگین است من ز جانم مطیع و چاکر او از چه رو با منش چنین کین است ابروانش مدام پیوسته با دو زلفین او پر از چین است مشکل اینست که بی سبب با من رخش جورش همیشه در زین است چه کنم چون به عرصه ی ستمت دل سرگشته ام چو فرزین است جهان ملک خاتون