جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۹۲: کدام سرو به بالای دوست ماند راست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کدام سرو به بالای دوست ماند راست بگو دلا و به بستان نظر کن از چپ و راست نگاه کردم و دیدم ز دور می آمد نگار و سرو به پیشش به یک قدم برخاست نه سرو بود و نه طوبی صنوبری دیدم میان باغ و یقین شد که قد دلبر ماست به سرو گفت که بنشین ز پا به پیش قدم تو سرکشی به وجود منی چنین نه رواست به لرزه در قدمش اوفتاد و گفت منم کمینه چاکر آن قامتت که بس زیباست گل از فروغ رخت در چمن ز بار بریخت مه دو هفته بدیدش ز شرم او می کاست دلم ببرد ز دست و سپرد ترک خطا به ابروی کج و زلفش که پر ز چین و خطاست به غمزه خون جهانی بریخت آن دلبر دلم ببرد به دزدی ز چشم او پیداست کسی به قدّ توأش دست رس کجا باشد کنون چو زیر فلک کار قامتت بالاست جهان ملک خاتون