جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۵۲: صنما سنگ دلا سرو قدا مه رویا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
صنما سنگ دلا سرو قدا مه رویا دلبرا حور وشا لاله رخا گل بویا شیوه از چشم تو آموخت مگر نرگس مست روشنی از تو ربودست مه و خور گویا مشک در نافه ی آهوی ختن پندارم به نسیم سر زلف تو مگر شد بویا همچو سرو ار بخرامی بر ما نیست عجب گر شدم دیده ی جان در غم رویت دریا گوهر پاک تو تا گشت ز چشمم پنهان شده در بحر غم عشق جهانی جویا تو گلی تازه به بستان ملاحت باری بلبل طبع جهان بر گل رویت گویا بس خرابست مرا کار به هجران رخت ز شب وصل توان کرد جهان را احیا جهان ملک خاتون