جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۴۶: دلبر سنگ دل شوخ جفاپیشه ی ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلبر سنگ دل شوخ جفاپیشه ی ما نگذرد بر دل سنگین تو اندیشه ی ما شب هجرانت درازست و چو زلفت تاریک ننهادی بجز از خون جگر توشه ی ما بیخ مهر رخ ما گرچه ز دل برکندی جز وفای بت مه رو نبود پیشه ی ما خرمن ماه رخش را مترصّد بودم بانگ زد لعل لبش گفت مچین خوشه ی ما قامت سرو بلندش به تفاخر می گفت در دل ماء معین است همه ریشه ی ما خونم از مردمک دیده روانست به جوی رحمتت نیست تو بر خون جگر گوشه ی ما جهان ملک خاتون