جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۴۲: درون دیده نشستی و دل شدت ماوا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
درون دیده نشستی و دل شدت ماوا نظر چرا نکنی دلبرا ز مهر به ما تو جانی و تن رنجور من چنین مهجور ز روی لطف نگارا مشو ز تن تو جدا نظر به جانب درماندگان هجران کن که نیست غیر وصال توشان ز هیچ دوا پری رخا به چه از چشم ما شدی پنهان به رغم دشمنم ای دوست روبه من بنما وفا اگرچه نبودست در جهان هرگز ولی ز اهل جهان هم برفت مهر و وفا به جز وفا که نمودم بگو گناهم چیست چرا دلم بشکستی ستمگرا به جفا اگرچه ترک خطایی خطا کند بسیار خدای را که بگردان عنان ز راه خطا منم فقیر و حقیر و تو پادشاه جهان ز دست من چه برآید بگو به غیر دعا مرا چو بار نباشد به حضرتت چه کنم پیام من که رساند مگر نسیم صبا جهان ملک خاتون